In de volksmond wordt de löss, die karakteristiek voor de streek is, gele grond genoemd. De hiervan gevormde stenen was het bouwmateriaal voor de oude huizen in de regio en in de natuur bood deze „onderdak” aan dieren: de broedplaatsen van beschermde bijeneters, die in de steile lösswanden kleine holtes maken, liggen hier verscholen.