In een beeld vertelt het mooi opgeknapte gebouw, met ervoor het stenen kruis, dat op de aftakking naar Papkutapuszta staat de geschiedenis van de streek. De wegkruisen dienden als geestelijke rustplek en oriëntatiepunt voor de landarbeiders; de voormalige schuur hoorde bij de hoeves hier, er werd vee in gehouden, gereedschap en graan lag erin opgeslagen.